کارم از گریه گذشته، بدان می خندم!
گریه که می کنیم، اشک ها صورتمان را قلقلک می دهند، بعضی وقت ها از بس قلقلکمان می آید بعد از گریه می خندیم، آن وقت است که جایگاهمان را دیوانه خانه شهر می خوانند!
برچسب‌ها: درسا تیتان
ارسال توسط درسا کیا @ ۱۹:۲۳
۱۳۸۸ آذر ۴, چهارشنبه
کم هم زیاد است.
دست اندرکاران
پستهای قبل
- تن ها
- سرم به کار خودم است کردان!
- ترس!!!
- تجربه
- باشی کاش..
- دوست پسر به شرط چاقو !
- ما سبزها
- مناجات
- آفرینش
- واو اتصال
اشتراک در
پستها [Atom]
4 نظر:
با اینکه در جبهه رقیب هستی ولی خوشم اومد !!
خیلی حس و ایده خوب بود، اما به نظرم بیشتر میشد روی جمله بندی و ترکیبش فکر کرد.. جوری که خیلی دلنشین تر بشه..
کرو@
موقع گریه آدم به جمله بندی فکر نمی کنه!
بعد گریه چی؟
:) ;)
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی