۱۳۸۸ آذر ۲۶, پنجشنبه

برای عشقی که نیامده رفت!

هرروز صدایت را از یک نسخه‌ی خالی نوار ضبط نشده می‌شنوم! مبادا که ناگفته‌ای از قلم افتاده‌باشد!

برچسب‌ها:

8 نظر:

در ۲۶ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۱۸:۲۷, Blogger BānØØЎê ĢĦām گفت...

صدايت معناي فرياد مي دهد در ميان زمزمه هاي سكوتي
*
هرم گرم نفس هايت را در ميان نفس هايم حس كردم
هم نفس شديم
اما فراموش كردي مرا !!!

 
در ۲۶ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۱۸:۴۳, Anonymous ناشناس گفت...

"صدا کن مرا. صدای تو خوب است. صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است. که در انتهای صمیمیت حزن میروید..."

 
در ۲۶ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۱۸:۴۴, Anonymous ناشناس گفت...

می پیچه
این صدای ِ توست هر لحظه توی گوش ِ من می پیچه
چقدر دلتنگم

 
در ۲۶ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۱۸:۴۵, Anonymous وارش گفت...

همون نوارهای پا دار دیگه !!!

 
در ۲۷ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۰:۳۷, Blogger پوریا منزه گفت...

صدایم کن صدای تو ترانه اس، نفس های تو در گوشم کلامی عشاقانه اس ...

 
در ۲۷ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۲۰:۴۱, Anonymous دست نوشته گفت...

خیلی دقت کن پس

 
در ۲۸ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۱۱:۴۸, Blogger رضا گفت...

این پستت به مراتب بهتر از قبلیا بود درسا.مرسی
پارادوکسش خوب بود

 
در ۲۸ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۱۸:۲۳, Anonymous درسا تیتان گفت...

رضا@
راستش رو بخوی شنیدن این حرف از شخص تو که به همه چیز گیر میدی یعنی انتقاد میکنی! یه جورایی نوبل ادبیاته:دی

 

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی