ما ایرانی‌های خوش سلیقه
در کشور ما همه‌ی چیزهای خوب به سرعت نایاب می‌شوند،
مثل بستنی فالوده‌ای؛
مثل انسانیت.
مثل بستنی فالوده‌ای؛
مثل انسانیت.
برچسب‌ها: پنگول
ارسال توسط ناشناس @ ۲۲:۱۶
۱۳۸۹ مرداد ۱۶, شنبه
کم هم زیاد است.
دست اندرکاران
پستهای قبل
- اینجا ،آزادی :
- سیاست فحشا، فحشای سیاسی
- دندان اسب پیشکش
- آخ اگه بارون بزنه
- آرزو میکنم
- عذاب
- آقای رئیس جمهور!
- برای آزادی
- ... جان مریم چشماتو وا کن . . .
- زنای ذهنی/ سنگسار ذهنی
اشتراک در
پستها [Atom]
9 نظر:
مهندس فکر کنم اگه انسانیت رو اول میاوردی بهتر بود و بعد بستنی فالوده ای رو میاوردی
اول تلخی بعد شیرینی
ممنونم از نظرت ولی همچنان احساس می کنم ترکیبی که نوشتم بهتره
اینجا همه چیزهای خوب به سرعت . . .
شما رو لینک کردم با اجازه
مهندس من خیلی ناراحت ترم از اینکه بستنی فالوده ای رو حداقل پارسال درست نکردن که نمن باشم. این فکر کنم دومین پستت راجع به این پدیده اس... عین خودم عاشق بستنی ای
موافقم به شدت هرچه تمام تر!
من اصولا فکر می کنم چیز های خوب هم جزو قطع نامه جدید سازمان ملل باشه و دیگه به ایران فروخته نشه!
ه ه هم م م م
دوستش داشتم ایده ات رو :*
شانتاژ نکن آقا
بستنی فالوده ای به وفور موجوده
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی