لحظه‌ی رفتن
بار ِ این جنازه را
عمری من به تنهایی به دوش کشیدم
یک بار هم جمع بکشد
برچسب‌ها: علیرضا روشن
ارسال توسط ناشناس @ ۱۱:۱۱
۱۳۸۹ مهر ۱۴, چهارشنبه
کم هم زیاد است.
دست اندرکاران
پستهای قبل
- سنگرهایی از گوشت و خون
- اشتباه محاسباتي
- Nothing-home
- ...
- هر دم از این باغ بری میرسد
- امپریالیسم گودری
- دموکراسی سنتی
- آنچه شیران را کند روبه مزاج ...
- طعم جمعه
- ?
اشتراک در
پستها [Atom]
2 نظر:
یعنی می شه رو زمین نمونیم؟
بسیار زیبا بود. آفرین.
"نوید"
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی