از مهربانی ها
بگذارید سر خستگی هایش را بر شانه شما بگذارد؛
موهایش را نوازش کنید،
پیشانی اش را ببوسید و
قربان صدقه اش بروید.
مادرتان را می گویم،
گاهی هم شما برایش مادری کنید!
موهایش را نوازش کنید،
پیشانی اش را ببوسید و
قربان صدقه اش بروید.
مادرتان را می گویم،
گاهی هم شما برایش مادری کنید!
برچسبها: فرناز
9 نظر:
پستهای مادرانه را دوست دارم.
ممنون به خاطر این یاداوری لطیف و مهم.
... جای همهی مادرهای سفررفته خالی...
ممنون دوستم
گاهي كه نه ، خيلي وقت ها نزديك ترين عزيزان فراموش مي شوند
مرسي
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
قشنگ مثل همیشه
آن زمانها که دست مادرها
محترم بود و بوسه باران بود
به دعای شکستهی مادر
حال و اقبالمان دو چندان بود
خوب گفتی فرناز. آفرین
*تخته شاسی
چه زیبا قاسم صفایی نژاد
ممنون تخته شاسی جان
آخی . من 2 3 باری این کارو کردم . خیلی طاقت میخواد ...
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی