مینی مالیده: عمو يادگار! خوابي؟

۱۳۸۸ آذر ۳۰, دوشنبه

خسته شديم از بس مرده هايمان را كوچه به كوچه برديم.........
عزراييل جان! تو هم با ما نبودي..........

در ۳۰ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۱۹:۵۴, ناشناس گفت...: :(
وخدایی که در این نزدیکی ست
در ۳۰ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۲۲:۱۵, ناشناس گفت...: آمیب جان.
بد نیست یادی هم از مرحوم فرهاد کنی. چون این نوشته یجورایی به نظر ترکیب دوتا از ترانه های ایشون میاد.
در ۱ دی ۱۳۸۸ ساعت ۱:۲۸, میثم الله‌داد گفت...: دیگه داریم ضد ضربه می‌شیم. داریم یاد می‌گیریم «ما» باشیم. هر چقدر هم که می‌خواد سخت باشه، باشه.
در ۱ دی ۱۳۸۸ ساعت ۱۱:۵۰, نویسنده مهمان گفت...: زمان قدیم یه چیزی می گفتند:
پایان شب سیه سپید است.

شاید هنوز کاربرد داشته باشه
در ۶ دی ۱۳۸۸ ساعت ۱۱:۳۴, L.mira گفت...: خدا هم با همه قوم و قبيله اش فلنگو از اينجا بستن
ترسيدن يكي با اموبايل ازشون فيلمي عكسي چيزي بگيره بعد تو دنيا همه بشناسنشون