رئالیسم جادویی
یک ظهر تابستانی با برادرزاده‌ی شش ساله‌ام زیر سایه‌ی چند سرو ایستاده بودم و به مزارع رنگارنگ و وسیع شالی نگاه می‌کردیم. سکوت بود و باد خنکی می‌وزید. پسرک آرام گفت "چه منظره‌ی خنکی".برچسب‌ها: دارکوب
ارسال توسط Unknown @ ۵:۳۲
۱۳۸۹ مرداد ۲۵, دوشنبه
کم هم زیاد است.
دست اندرکاران
پستهای قبل
- تکیه گاهم باش
- فقط گوش بده
- ادبی که لولو برد
- بادبادکی روی ویلچر
- ما از جنس فریاد نبودیم
- ما ایرانیهای خوش سلیقه
- اینجا ،آزادی :
- سیاست فحشا، فحشای سیاسی
- دندان اسب پیشکش
- آخ اگه بارون بزنه
اشتراک در
پستها [Atom]
3 نظر:
رئالیسم جادویی مطمئنی اینه؟
این بیشتر شبیه حس‌آمیزیه
رئالیسم جادویی بیان امری غیررئال به گونه‌ایی که رئال به نظر بیاده.
من پسركتون رو عاشقم!!!
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی